Asiunia - streszczenie

Streszczenie

Akcja książki rozgrywa się w czasach II wojny światowej. Bohaterką jest tytułowa Asiunia, która wraz z rodzeństwem i rodzicami mieszka w Warszawie. W momencie rozpoczęcia książki dziewczynka kończy pięć lat.

Rozpoczyna się okupacja niemiecka i rodzice Asiuni zostają aresztowani. Dziewczynka zostaje także oddzielona od rodzeństwa i trafia do zupełnie nowego domu na ulicy Filtrowej. Tam bohaterka zaprzyjaźnia się z inną dziewczynką – Elą. Następnym miejscem pobytu Asiuni jest dom szalonej cioci Oli, nazywanej przez nią ciocią „Tygrys”. Asiunia zamieszkuje w końcu ze swoją babcią, gdzie spotyka także rodzeństwo. Bracia dziewczynki planują dostać się do Warszawy, aby wziąć udział w walkach powstania warszawskiego, jednak bezskutecznie. Gdy dochodzi do kolejnego ostrzału, bohaterka ukrywa się w specjalnym schronie wraz z rodzeństwem. Niemcy wyganiają ich z domku letniskowego babci. Asiunia i jej rodzina cudem unikają aresztowania, kryjąc się w jednym z okolicznych okopów.

Podczas starcia Niemców i Rosjan babcia ukrywa wnuczków w piwnicy nieznajomej kobiety. Po powrocie do domku okazuje się, że został on całkowicie zniszczony, gdyż właśnie w tamtym miejscu przebiegała linia frontu. Niestety zmuszeni byli pozostać w tych warunkach by czekać na tatę dzieci, który miał przybyć dokładnie pod ten adres. W okresie zimy zrujnowany domek nie da się ogrzać, pomimo wielu starań starszych chłopców. Rodzina zaczyna odczuwać głód oraz przejmujące zimno. Pewnego dnia odwiedza ich ciocia Ola, przynosząc w podarku kaszę, która ratuje im życie. By zdobyć środki na utrzymanie, bracia dziewczynki wyprzedają rodzinne przedmioty. Ostatecznie rodzina postanawia przeprowadzić się do Stoczka, do domu cioci Oli. Odbywają podróż na wozie wypełnionym słomą.